در روز دوشنبه 30 آبان ۱۴۰۱، دانش آموزان پنجم ۳ با راهنمایی معلم خود، خانم فرخاری در مورد فسیل، فصل ۴ علوم کاوش کردند. سَنگواره یا فُسیل به معنای «به دست‌آمده از حفاری» به بازمانده‌های جانوران و گیاهان یا آثار دیگر مثلاً ردپا گفته می‌شود.
فرایند سنگواره شدن فرآیندی نادر است زیرا بقایای طبیعی معمولاً تجزیه شده و دوباره وارد چرخه ی مواد می‌گردند. برای اینکه یک سازواره (جاندار)، سنگواره شود می‌بایست روی آن هرچه سریع‌تر با مواد رسوبی پوشیده شود.
یکی از مناسب‌ترین مکان‌ها برای تشکیل سنگواره‌ها می‌توان به حاشیه ی دلتاها و پیرامون کوه‌های آتشفشانی قدیمی که خاکستر از آن‌ها متصاعد می‌شود و دریاهای کم عمق، یخچال‌ها و باتلاق‌ها اشاره کرد. بیشتر دانشمندان معتقدند که فسیل‌ها در دریاهای قدیمی قرار داشته‌اند و در بین مواد رسوبی قرار گرفته و در اثر فشار و گرمای زیاد، به شکل کنونی درآمده‌اند.