روز چهارشنبه ۱۵ دی ماه ۱۴۰۰ خانم علیزاده برای همه بچه های کلاس وسیله ای درست کردند که اسم آن را ذره بین خواندن گذاشتند وبا آن فقط یک کلمه از جمله دیده و خوانده شود.سپس جملات متفاوتی روی میز چسبانده از دانش آموزان خواستند تا جملات را با ذرّه بین شان بخوانند. این کلمه به کلمه خوانی دقت وتمرکز بچه ها را برای خواندن کلمات بالا میبرد وسپس همان جمله ای را که خواندند در دفترشان نوشتند و بصورت املا به دوست هم گروهی شان گفته وبا در دست داشتن ذرّه بین جملات هم را بررسی وتصحیح کردند. این فعالیت باعث بالا رفتن دقت وتوجه وتمرکز شده. مهارت های خوانداری ونوشتاری را تقویت کرده وباعث تثبیت کلمات جدید در حافظه دیداری بچه ها میشود.