حسین زنده رودی (زاده ۱۳۱۶ خورشیدی در تهران)، که در خارج از ایران با نام شارل حسین زنده رودی شناخته می‌شود، نقاش معاصر ایرانی است. او از بنیانگذاران مکتب سقاخانه و پیشگامان شیوه نقاشیخط در ایران است و با استفاده از نمادهای هنر سنتی ایران و همچنین خوشنویسی، روشی تازه را در هنرهای تجسمی ایران به وجود آورد.
حسین زنده‌رودی در سال ۱۳۳۵ وارد هنرستان هنرهای زیبای تهران شد. اولین اثر نقاشی خود را در طول دوران تحصیل در هنرستان پدید آورد. در بیست و دو سالگی به پاریس رفت و در بی ینال ۱۹۶۱ پاریس برنده جایزه شد و یک بورس تحصیلی به او تعلق گرفت. وی سپس در رشته هنر تحصیل کرد.
پس از پایان تحصیلات به ایران بازگشت و آثارش را در «آتلیه کبود» به نمایش گذاشت، او بی تردید از مهم‌ترین چهره‌های مکتب سقاخانه محسوب می‌شود هرچند او در مصاحبه با دو هفته‌نامه تندیس این نسبت داشتن با مکتب را نفی می‌کند و سقاخانه را مترادفی با نام خودش می‌داند. حسین زنده‌رودی در سال ۱۳۵۱ قرآنی نفیس با طرح‌های رنگی را از طرف انتشارات «کلوب کتاب» در پاریس منتشر کرد که جایزه «زیباترین کتاب در سال جهانی کتاب» از طرف یونسکو به آن تعلق گرفت. آثار حسین زنده‌رودی در موزه‌های متعددی نگهداری می‌شود.سه دهه پس از انقلاب گالری هما نخستین بار آثار این هنرمند را در کلکسیون‌های مختلفی در معرض دید علاقه‌مندان قرار داد. از جمله این دوره‌ها می‌شود به نمایش سری مهرهای زنده‌رودی در این گالری در همکاری با فریدون آو اشاره کرد. موزهٔ بریتانیا در اردیبهشت ۱۳۹۲ بزرگداشتی به احترام این هنرمند و با سخنرانی ونیا پورتر برگزار کرده‌است.
حسین زنده‌رودی از ابتدا نقاشی‌های خود را با اعداد و حروف و تکرار آنها خلق کرد. در آثار وی چهار عنصر آب، خاک، باد، و آتش مورد توجه قرار گرفته‌اند. هنرشناس فرانسوی ژان کلود کاریر معتقد است: “گام نهادن در آثار زنده‌رودی به معنای ترک اشکال و محیطی است که به طور معمول در آن زندگی می‌کنیم.
آثار حسین زنده‌رودی در حراج بین‌المللی کریستی
در چهارمین حراج بین‌المللی کریستی(۱۱اردیبهشت ۱۳۸۷) که در دبی برگزار شد، تابلو نقاشیخط چهار باغ حسین زنده‌رودی به مبلغ یک میلیون و ۶۰۰هزار دلار فروخته شد که رکورد گران‌ترین تابلو نقاشی مدرن در تاریخ نقاشی ایران است.[۶] نقل از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
آثار در موزه
**موزه هنرهای معاصر تهران
** موزه هنرهای معاصر شهرداری پاریس
** مرکز فرهنگی ژرژ پمپیدو، پاریس
** مرکز ملی هنرهای معاصر پاریس
**موزه بریتانیا، لندن
** موزه هنر مدرن نیویورک
**موزه وورو وللکن کوند، رتردام، هلند
***مرکز تحقیقات زیبایی‌شناسی تورین، ایتالیا
** موزه هنرهای معاصر عمان، اردن
** موزه اشتاتن لوپنهاک، دانمارک
** موزه هنرهای زیبا، شودوفن، سوئیس
** مرکز فرهنگی مالمائو، سوئد
** موزه هنرهای مدرن آلبورگ، دانمارک
گران‌ترین اثر فروخته شده در حراج اخیر تهران ( 1398) تابلویی از حسین زنده‌رودی بود که با قیمت سه میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان به فروش رفت. اما اثر زنده‌رودی چه ویژگی‌هایی دارد که به این قیمت فروخته شده است؟ آیا حراج تهران را می‌توان در زمره حراجی‌های معتبر دنیا دانست و با آنها قیاس کرد؟ آیا مسئله پول شویی در این حراج درست است ؟ و ….
پرویز براتی نویسنده و روزنامه‌نگار حوزه هنرهای تجسمی به این پرسش‌ها پاسخ داده است.
مفهوم گران قیمت‌ترین اثر حراجی
پرویز براتی درباره ویژگی‌های گرانقیمت‌ترین اثر فروخته شده در دوازدهمین حراج تهران به خبرنگار ایرناپلاس گفت: این اثر یکی از بهترین کارهای حسین زنده‌رودی است. به هر حال او در مکتب سقاخانه و شیوه نقاشیخط پیشتاز است. در واقع در کنار پرویز تناولی، ناصر اویسی، ژازه تباتبایی و دیگران از پیشگامان مکتب سقاخانه در ایران هستند. این اثر ادامه سبک حسین زنده‌رودی و برای سال ۶۶ است. در واقع این کاری که در اینجا شده همان حرف «ه» است. عنصر فرمال اینجا همان حرف ه دوچشم فارسی است. که به صورت قرینه حول یک محور، به شکل آینه‌وار آن را تکرار کرده و به این فرمِ نشانه بی‌نهایت از راه رسیده است. ویژگی‌هایی که در این اثر است در آثار دیگر حسین زنده‌رودی هم وجود دارد.
تهیه کننده : رویا اخوان – مربی خوشنویسی
تأیید کننده : رویا اخوان -مربی خوشنویسی