چند یازده بهار از عروجش میگذرد ، حضورش در میان هنر خط و خوشنویسی ، زنده و پایدارست. او نه تنها معلم خط بود ، بلکه معلم ِ مهر و دوستی ، گذشت و اخلاق شایسته ای بود که نام و یادش را جاودانه ساخت . سروده ی ” سلطانعلی مشهدی ” خطاط خطه خراسان بزرگ در عهد سلطان حسین ( 873-912 هجری – قمری ) مصداق عزیزی چون ” مصطفی مهدیزاده ” است که محبوب همگان است. بخشی از رساله ی “صراط السطور ” بقلم ” سلطانعلی مشهدی ” : ای که خواهی خوشنویس شوی — خلق را مونس و انیس شوی – ز آرزوهای خویش بگذشتن – وز رَهِ حرص و آز برگشتن- وانچه با خود روا نمیداری هیچکس را بدان نیازاری دلا میازار گفتمت زنهار کز دلازار حق بود بیزار ورد خود کن قناعت و طاعت بی طهارت مباش یک ساعت همه وقت اجتناب واجب دان از دروغ وز غیبت و بُهتان از حَسَد دور باش و اهل حسد کز حسد صد بلا رسد به جسد حیله و مکر را شعار مکن صفت ناخوش اختیار مکن هر که از مَکر و حیله و تلبیس پاک گردید گشت پاکنویس داند آنکس که آشنای دلست که صفای خط از صفایِ دلست …. –
مصطفی مهدیزاده (۱۳۲۸ مشهد – ۲۴ آبان ۱۳۸۸ تهران) از خوشنویسان و نستعلیق‌نویسان معاصر ایران است.
مصطفی مهدیزاده فرزند غلامحسین در سال ۱۳۲۸ در مشهد متولد شد. از همان دوران کودکی و دبستان به هنر علاقه‌مند بود و با پس از پایان دوران تحصیل در دبیرستان در کلاسهای خوشنویسی «سید غلام‌رضا موسوی خطاط» شرکت کرد و از سال ۱۳۴۷ کلاسهای انجمن خوشنویسان ایران در مشهد را اداره می‌کرد.
در سال ۱۳۴۸ او با شرکت در کلاسهای استاد حسین میرخانی، توانست به سرعت دوره‌های خوشنویسی را با موفقیت سپری کند. مهدیزاده از سال ۱۳۵۰ به عنوان مدرس انجمن خوشنویسان ایران در مشهد آغاز به کار کرد.
او در سال ۱۳۵۱ نیز به استخدام آستان قدس رضوی در آمد. او بسیاری از کتیبه‌های مجموعه آستان قدس رضوی را نوشت و مدتی مسؤولیت «آفرینشهای هنری آستان قدس رضوی» را عهده‌دار بود.
از سال ۱۳۵۸ که انجمن خوشنویسان به شکل شورایی اداره شد، عضویت و سرپرستی شورا را تا سال ۱۳۷۰ برعهده داشت.
مهدیزاده از سال ۱۳۷۳ به تهران رفت و کارش را در آستان قدس با مسؤولیت موزه ملک در تهران ادامه داد. او همچنین پس از اقامت در تهران عضو شورای عالی انجمن خوشنویسان ایران و مدرس این انجمن در تهران شد و تا اواخر عمرش نیز این همکاری ادامه داشت؛ او سرپرستی انجمن خوشنویسان ایران شعبه شمیرانات را که بزرگترین شعبه این انجمن در سراسر کشور است را عهده‌دار بود.
مصطفی مهدیزاده در بسیاری از نمایشگاه‌های خوشنویسی گروهی داخل و خارج از کشور شرکت کرد و آثارش در بسیار از مجموعه‌های خوشنویسی به‌چاپ رسیده است.
مصطفی مهدیزاده شامگاه ۲۴ آبان ماه ۱۳۸۸ به علت عارضه تنفسی و ایست قلبی در بیمارستان جم تهران درگذشت و پیکر او پس از تشیع از مقابل ساختمان انجمن خوشنویسان واحد شمال و با حضور جمعی از اهالی هنر خوشنوسی و شاگردانش به مشهد منتقل و در صحن جمهوری حرم امام رضا به خاک سپرده شد.روحش شادویادش گرامی باد.
تهیه و تائید کننده : مربی خوشنویسی -رؤیا اخوان فرناز