کلمه بازی نه تنها کودکان بلکه بزرگ ترها را هم به وجد و شادی می آورد. کودکان از طریق بازی کردن آموزش می بینند، یاد می گیرند ، رفتار پدر و مادر و هر کسی که مورد توجه آن هاست را تقلید می کنند و به ناشناخته ها دست می یابند.دنیای امروز، در حال دگرگونی است و ما باید خودمان را با این تغییرت هماهنگ کنیم. در بحث مدارس، سیستم آموزشی نیز به همین شکل در حال تغییر و دگرگونی است. ما به عنوان والدین و مربیان دیگر نمی توانیم دانش آموزان را با سیستم های قدیم آموزش دهیم، در حال حاضر بیش تر از هر وقت دیگری ضروری است که مدرسه را برای دانش آموزان شیرین کنیم تا فرزندان بهتری داشته باشیم و آینده ای زیبا برایشان رقم بزنیم. در مقاله قبلی با مورد مدارس شناختی آشنا شدیم حال در این مقاله قصد داریم شما را با مدرسه بازی محور آشنا کنیم.
مدرسه:
قبل از هر چیزی یک تعریف کلی از مدرسه داشته باشیم: مدرسه یک سیستم آموزشی است که کودک در سن کم مجبور است بدون داشتن پدر و مادر و حمایت عاطفی آن دو، به آن وارد شود و زمان زیادی را در آن سپری کند. کودکان با روحیه ها و رفتارهای متفاوت وارد مدرسه می شود. بعضی از کودکان تغییرات را سریع قبول می کنند و خود را با مدرسه وفق می دهند. و اما کودکان بی شماری هستند که مدرسه رادوست ندارند و رفتارهای متفاوتی نشان می دهند، عده ای گریه می کنند عده ای فرار و عده ای نیز بیمار می شوند.
ناگفته نماند کودکان امروزی با دنیای کامپیوتر و علم و فناوری سر و کار داند، رفتار والدین نسبت به قدیم با کودکان تغییر کرده پس نمی توان همان سیستم خشک و قدیمی را در مدرسه آموزش داد و توقع یادگیری نیز داشت.
حال سوال این جاست: با وجود این کودکان که تعدادشان کم هم نیست راه حل چیست؟
همان طور که در ابتدای مطلب توضیح داده شد : مدرسه یک فعالیت فیزیکی است که باعث یادگیری و رشد کردن کودک می شود ، کودک را مجبور به حرکت می کند و ذهنی خلاق می سازد . بازی کردن کودک، با همبازی هایش او را فردی اجتماعی تر بار می آورد و خجالت او را کمی کم تر می کند.
در مورد کودکان پیش دبستانی و دبستانی ، هم همین موضوع صدق می کند. فعالیت فیزیکی کودک، ارتباط با کودکان دیگر و اشیا، ارتباطات اجتماعی و عاطفی، اساس کشف کردن دنیای ناشناخته هاست.
مدارس بازی محور:
امروزه داشتن سیستم آموزشی فرزند پرور بسیار مورد توجه قرار گرفته است. برای نمونه: با آموزش و یادگیری به شیوه بازی محور می توانیم به خلاقیت، هدف داشتن و ذهنی باز در کودکان اشاره کنیم.
در این نوع سیستم آموزشی: دانش آموز از طریق بازی کردن و فعالیت فیزیکی آموزش می بینند ، در این نوع سیستم کار گروهی را نیز یاد می گیرند. البته این فقط یک بازی ساده نیست، چون در آن حافظه ، نظم و تربیت داشتن، خلاقیت و ذهنی باز، مسئولیت پذیری، کار گروهی ، مهارت و استعداد در کودک رشد پیدا می کند.
و نکته جالب توجه این که: در کشور ما ایران مدارس بازی محور در حال زیاد شدن می باشد.
معلمان اعتقاد دارند بازی کردن به یادگیری و آموزش کودکان کمک می کند، به آن ها هیجان می دهد. مانند: بازی و ریاضی. کودکان خیلی از ارقام و اعداد سر در نمی آورند، آن ها زود ذهنشان خسته می شود و یادگیری شان را کم می کند، در کلاس های درس ثابت شده که مسئله های سخت و دشوار ریاضی وقتی به شکل بازی و تفریح در بیاید بسیار ساده تر می شود.
آموزش های بازی به عنوان روشی نوین در یادگیری دانش آموزان پیش دبستانی و ابتدایی مطرح می شود.
اگر هنوز به این نتیجه نرسیده اید که بازی های دیجیتالی در مدرسه ایران جایگاهی ندارد یا هنوز زمان اجرای آن نرسیده پس نیاز دارید دوباره فکر کنید.
بازی‌های آموزشی، البته بازی های مفید و مناسب بیش تر بر برنامه ریزی تاکید فراوان دارد تا این که مطلبی را فقط حفظ کردن. دانش آموزانی که در بحث یادگیری مفهوم، حفظ کردن مطالب و کار گروهی دچار مشکل هستند بازی ها را بهتر درک می کنند و اعتماد به نفس بیش تری پیدا می کند.
مزایای بازی های آموزشی :
دانش آموزان بازی را دوست دارند و با علاقه حاضر به بازی کردن هستند پس آموزش را بهتر یاد می گیرند و یادگیری آن ها افزایش می یابد.
مسائل سخت و دشوار را به کمک بازی و فعالیت فیزیکی به شیوه‌ای ساده و قابل فهمیدن برایشان تبدیل می شود.
انگیزه یادگیری آن ها بالا می رود. همین امر باعث اعتماد به نفس دانش آموز می شود.
مدرسه دیگر به صورت یک نواخت نیست و کودک از روزمرگی نجات می یابد و محیطی شاد و سرزنده را برای خود می بیند.
مربیان از طریق بازی ،علاوه بر آموزش درس، به اهداف روابط بین دانش آموزان، و مسائل عاطفی می پردازند.
مربیان در مدارس بازی محور کودکان را در تدارک وسایل بازی شریک می کنند و همین امر آن ها را کودکانی فعال و کوشا با روابط عمومی بالا بار می آورد.
کودکان با بازی کردن، بسیار خلاق تربیت می شوند و در آینده کودکانی شاد خواهیم داشت.
حال برای بالا بردن تاثیرت بازی های آموزشی دانستن مطلب زیر اجباری است:
دانش آموزان را در برنامه ریزی ها، فعالیت های فیزیکی، شرکت دهید تا کودکان خودشان نقش خود را در بازی انتخاب کنند ، دراین صورت یاد می گیرند آزادی بیان داشته باشند و منتظر نباشند تا دیگر دانش آموزان برای آن ها تصمیم گیری کنند.
به عنوان مطلب آخر و نتیجه گیری کلی: بازی ها نباید: بسیار ساده و بدون مفهوم، بدون تحرکات فیزیکی، بی هدف باشد. باید کودک هدف خود را از بازی و نتیجه آن را بداند. از جذابیت برخوردار باشد تا کودک خسته نشود.
تهیه و تائید توسط عماد کلامی مقدم آموزگار دبستان امام حسین (ع)-واحد 1